هالوکس والگوس

هالوکس والگوس شایع ترین بدشکلی انگشت شست پا است که شیوع آن بین 23 تا 35 درصد تخمین زده می شود. این عارضه علائمی را در لبه داخلی پا، کف پا و انگشتان کوچک ایجاد می کند.

درمان غیر جراحی ممکن است علائم را کاهش دهد اما تغییر شکل انگشت شست پا را اصلاح نمی کند. در صورت تداوم درد، جراحی اندیکاسیون دارد. درمان صحیح باید از میان طیف گسترده ای از تکنیک های موجود انتخاب شود.

hallux valgus چیست؟

هیچ تغییر شکلی در جلوی پا بیشتر از هالوکس والگوس رخ نمی دهد. یک بررسی اخیر، شیوع جهانی این عارضه را تا 23 درصد در افراد 18 تا 65 ساله و 35 درصد در افراد بالای 65 سال تخمین می زند.

به طور کلی زنان بسیار بیشتر از مردان مبتلا می ‌شوند، زیرا اغلب کفش ‌های باریک و پاشنه بلند می ‌پوشند و اغلب بافت‌ های نرم انعطاف ‌پذیرتری دارند. اگرچه هالوکس والگوس به ویژه از سال‌های میانی زندگی به بالا شایع است، بسیاری از بیماران از هر دو جنس در سنین جوانی معمولاً در یک پا و گاهی اوقات در هر دو پا مبتلا می ‌شوند.

دلایل ایجاد هالوکس والگوس

دلایل hallux valgus در یک مورد خاص به سختی قابل تعریف است، به طور کلی دلایل می تواند شامل موارد زیر باشد:

• پوشش کفش های نامناسب
• ژنتیک

پاتوژنز hallux valgus

پاتوژنز هالوکس والگوس پیچیده است. به طور کلی پذیرفته شده است که عدم تعادل عضلات بیرونی و درونی پا و ساختارهای لیگامانی درگیر است. حتی در پای طبیعی، تاندون های اکستانسور و فلکسور کمی خارج از مرکز به سمت جانبی هستند.

با این حال، این شرایط توسط سایر عضلات و رباط ‌های پا جبران می ‌شود، به طوری که در کل نیروها متعادل می‌ شوند. این تعادل به تأثیرات داخلی و خارجی حساس است (به عنوان مثال، پوشیدن کفش های باریک، پاشنه بلند و نوک تیز). نتیجه نهایی تغییر شکل والگوس انگشت بزرگ با انحنای کنار پا است.

علائم hallux valgus

هالوکس والگوس باعث درد به ویژه در بونیون در سمت داخلی پا، در زیر پا و در انگشتان کوچکتر می شود. hallux valgus به سه طریق خاص علائم ایجاد می کند.

• اولین و مهمترین علامت درد در بونیون است.
• علامت مهم دیگر برجستگی حساس به فشار در سمت داخلی سر اولین متاتارس می باشد.
• پوشیدن کفش درد دارد.
• علاوه بر این، انحراف هالوکس والگوس انگشت بزرگ اغلب منجر به کمبود فضا برای انگشتان دیگر می شود. آنها معمولاً به سمت بالا جابجا می شوند که منجر به فشار روی کفش می شود.

تشخیص

جهت تشخیص انحراف جانبی انگشت شست پا وقتی بیمار با پای برهنه می ایستد مشهود است. علاوه بر این، می توان زاویه بین محورهای طولی اولین متاتارس و فالانکس پروگزیمال انگشت بزرگ را با رأس در سر اولین متاتارس (زاویه هالوکس والگوس) اندازه گیری کرد:

• نرمال: پایین تر از 15 درجه
• ملایم: حدفاصل 15 الی 13 درجه
• متوسط: حدفاصل 30 الی 40 درجه
• شدید: بالاتر از 40 درجه

زاویه بزرگتر از 15 درجه دیگر با ناهنجاری مطابقت دارد، اگرچه تغییرات بین فردی قابل توجهی وجود دارد. وضعیت والگوس انگشت بزرگ تنها تغییر شکل نیست.

در اکثر موارد متاتارس پخش می شود و برجستگی مفصل متاتارسوفالانژیال را افزایش می دهد.

علاوه بر این، انگشت شست پا اغلب تا حدی پرانتزی است، به طوری که ناخن به سمت وسط قرار می گیرد.

معاینه کننده همچنین باید مشخص کند که آیا تغییر شکل ناشی از هالوکس والگوس انعطاف پذیر است یا خیر، به عنوان مثال، آیا می توان آن را با دستکاری اصلاح کرد و آیا حرکت مفصل متاتارسوفالانژیال با درد محدود می شود.

علاوه بر این، پایداری اولین مفصل تارسوماتارسال باید تعیین شود.

بررسی پرفیوژن عروق محیطی و عملکردهای حرکتی و حسی الزامی است.

درمان محافظه کارانه

تنها زمانی که اسکلت هنوز در حال رشد است، می توان موقعیت انگشت شست پا را با اثر ماندگار بهبود بخشید. برای حرکت انگشت شست پا به سمت داخلی می توان آتل شبانه تجویز کرد. اما پس از پایان رشد، اصلاح کامل هالوکس والگوس دیگر امکان پذیر نیست و درمان محافظه کارانه به کاهش علائم محدود می شود.

زمانی که بیماران با پزشک مشورت می‌کنند، بیشتر آنها برای کاهش درد ناشی از فشار بونیون به کفش ‌های نرم ‌تر و پهن‌ تر روی می ‌آورند. در این زمان پدهای حلقه‌ای و سایر پانسمان‌ها باعث افزایش برجستگی بونیون می‌شوند و معمولاً ناموفق هستند. درمان های محافظه کارانه در این هنگام می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مرهم آنتی فلوژیستیک را می توان به صورت موضعی و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی را به صورت سیستمیک تجویز کرد.
• درد انگشتان کوچکتر را می توان با پدها و صاف کننده های پا کاهش داد.
• کفش های پهن و نرم اگر فضای کافی به انگشتان پا بدهند مفید هستند.
• با این حال، هنگامی که انگشتان چکشی یا پنجه پا رشد کردند، جراحی ضروری است. روش‌های مختلف جراحی بر اساس شدت عارضه می تواند شامل استئوتومی اصلاحی، آرتروپلاستی رزکسیون یا آرترودز باشد.
• درد در هنگام ایستادن و راه رفتن را می توان با اینله های زیر پا کاهش داد.
• به علاوه در تجربه ما، کفی ها برای کاهش متاتارسالژی موثر هستند. آنها باید دارای یک پد باشند که متاتارس ها را به سمت بالا و نزدیک به سرهای حساس به فشار نگه دارند.

اغلب توصیه به بیمار برای پوشیدن کفش با کفی نرم و بدون پاشنه بلند (حداکثر 4 سانتی متر) کافی است. البته نادرست بودن انگشت شست پا را نمی توان تنها با کفی اصلاح کرد.

انواع hallux valgus

بر اساس شدت عارضه هالوکس والگوس می تواند به انواع زیر تقسیم شود:

• hallux valgusخفیف: بدشکلی های خفیف انگشت شست عمدتاً در زنان جوان دیده می شود. بیماران عمدتاً از درد فشار در بونیون شکایت دارند که نسبتاً برجسته است.

تغییر شکل انعطاف پذیر است، یعنی هالوکس را می توان بدون هیچ مقاومت قابل توجهی، به صورت دستی به حالت عادی بازگرداند. علاوه بر این، متاتارس فقط کمی منحرف می شود، به طوری که زاویه بین متاتارس در یک رادیوگرافی های تحمل وزن، کمتر از 15 درجه است.

تحرک اولین مفصل متاتارسوفالانژیال محدود نمی شود و در رادیوگرافی آرتروز دیده نمی شود. هالوکس والگوس خفیف را می توان به طور موثر با استئوتومی دیستال متاتارس I، به عنوان مثال، استئوتومی شورون درمان کرد.

این درمان مداخله ای که در ابتدا با نام استئوتومی آستین شناخته می شد، اولین بار در سال 1962 توصیف شد. یک برش V شکل در سر متاتارس I ایجاد می شود و استخوان به اندازه یک سوم تا نیمی از عرض آن به سمت جانبی جابجا می شود، بنابراین زاویه بین متاتارس اصلاح می شود.

• hallux valgusشدید: این نوع از هالوکس والگوس، بیشتر میانسالان و سالمندان، عمدتاً زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. انگشت شست پا دیگر نمی تواند به طور کامل به صورت دستی جابجا شود و در رادیوگرافی ها مفصل ناهمگون دیده می شود.

منظور از مفصل ناهمگون این است که فالانکس پروگزیمال به صورت جانبی روی سر متاتارس I سابلوکس شده است. متاتارس به طور مشخص منحرف می شود و برجستگی بونیون را بیشتر می کند.

زاویه بین متاتارس در رادیوگرافی های تحمل وزن، 15 درجه یا بیشتر است. در این مورد، بافت ‌های نرم جانبی اولین مفصل متاتارسوفالانژیال باید تقسیم شوند که به آن آزادسازی جانبی گفته می‌ شود.

تکنیکی که امروزه بیشتر برای درمان هالوکس والگوس مورد استفاده قرار می گیرد تحت عنوان استئوتومی شرح داده شده است. ساده‌ترین آنها، استئوتومی ‌های باز است که سپس به صورت داخلی با استخوان پر می ‌شوند.

در عین حال، استئوتومی در دو سطح پایداری بیشتری ایجاد می کند، زیرا سطح تماس استخوان افزایش یافته و خطر دررفتگی کاهش می یابد. پس از اصلاح، استئوتومی باید پا با ایمپلنت تثبیت شود.

عوارض عدم درمان hallux valgus

یکی از مشکلاتی که ممکن است به دنبال هالوکس والگوس ایجاد شود، استئوآرتریت مفصل متاتارسوفالانژیال است که معمولا در بیماران مسن دیده می شود. در بررسی دقیق تر، اکثر بیماران 65 ساله یا بیشتر مبتلا به hallux valgus درمان نشده دژنراسیون مفصلی را نشان می دهند.

در این مرحله، دیگر هیچ فایده ای برای انجام روش های ترمیمی وجود ندارد، زیرا حرکت مفصل معمولاً به اندازه کافی ترمیم نمی شود و درد طولانی مدت اغلب ایجاد می شود.

بنابراین، روش ارجح در بیماران غیرفعال فیزیکی، یک مداخله بسیار قدیمی است، یعنی آرتروپلاستی رزکسیون با برداشتن پایه فالانکس پروگزیمال شست پا، این روش ساده با زمان توانبخشی کوتاه است.

طبق تجربه ما، بیماران در عرض 4 تا 6 هفته به طور معمول بدون کفش مخصوص حرکت می کنند. اما بزرگترین عیب این درمان، از دست دادن کامل عملکرد انگشت شست پا است که دیگر تماس کافی با زمین در مرحله بالا رفتن پاشنه حین راه رفتن ندارد.

درمان دیگر آرترودز مفصل است. بر خلاف انتظار رایج، آرترودز عملی است که عملکرد را حفظ می کند، زیرا انگشت شست پا در هنگام بالا آمدن پاشنه پا در تماس محکم با زمین قرار می گیرد.

این بدان معناست که سطح مشخصی از فعالیت ورزشی امکان پذیر است. مزیت دیگر قرار گرفتن قطعی انگشت بزرگ پا است. بنابراین آرترودز را می توان به ویژه برای ناهنجاری های بسیار برجسته در نظر گرفت.

درمان hallux valgus در کلینیک کازمدیک پروتز

در کلینیک کازمدیک پروتز، درمان هالوکس والگوس و تمام اعمال روی جلوی پا با تحمل وزن کامل در یک کفش بعد از عمل با کفی صاف و سفت که به مدت 6 هفته پوشیده می شود، انجام می گردد. به دلیل تمایل مکرر به تورم، به بیماران توصیه می شود که در طول 2 هفته اول، پای آسیب دیده را در بیشتر زمان ها بالا نگه دارند.

پس از مداخلات ترمیمی باید یک پانسمان اصلاحی تا 6 هفته پوشیده شود. بیمار هر روز پانسمان را عوض می کند. معمولاً بیماران پس از 8 تا 12 هفته می توانند به طور معمول راه بروند.

ایمپلنت ‌ها را می ‌توان از 6 تا 9 ماه پس از جراحی خارج کرد، اما در بیماران مسن در صورت عدم ایجاد علائم می‌ توان آن ‌ها را در محل گذاشت.

کلام پایانی

در این محتوا به بررسی هالوکس والگوس که شایع ترین بدشکلی انگشت شست پا می باشد، پرداخته شد. در صورت داشتن سوالات بیشتر به وب سایت کلینیک کازمدیک پروتز مراجعه نمایید.